-
1 δαιμονιον
τό1) божество (преимущ. низшего порядка)— демон, гений, дух (πᾶν τὸ δ. μεταζύ ἐστι θεοῦ τε καὴ θνητοῦ Plat.; τὸ δ. θεὸς ἢ θεοῦ ἔργον Arst.; μή τι δ. τὰ πράγματα ἐλαύνῃ Dem.):
τὸ δ. ἑαυτῷ σημαίνειν Xen. — (Сократ утверждал), что руководит им (некое) божество2) божественное начало, бог(τιμᾶν τὸ δ. ἀεί Isocr.)
3) злой дух, бес